Van een vriend kreeg ik deze week dit veertje. Van zijn eigen papegaai, waar hij dol op is. Ik ben zelf niet zo'n held met vogels, maar veertjes, daar ben ik dol op. Als ik ergens loop, en ik zie een veertje liggen, raap ik hem eigenlijk altijd op. Ze zijn zo teer en fragiel, en glanzen vaak prachtig. Op de een of andere manier werken ze op mijn gemoed, ontroeren ze me. Mijn prikbord is dan ook bezaaid met allerlei veertjes, die ik ooit ergens gevonden heb.

Nu heb ik dat niet alleen met veertjes. Bepaalde mensen, of hun houding, kunnen hetzelfde gevoel bij me oproepen. Vaak gaat het dan om hele oude, of schuchtere mensen. Zo fotografeerde ik in Milaan de voeten van dit meisje. Ik vond haar schoenen leuk, vroeg of ik ze mocht fotograferen, en toen maakte ze dit verlegen gebaar met haar voeten. Prachtig!


Hele bewerkelijke ontwerpen roepen ook vaak een dergelijk gevoel bij me op. Alsof ik alle tijd, energie en liefde die een persoon erin heeft gestopt, voel in het eindresultaat. Zoals de tussen organza gestikte rozen van Elena Pereira, of ouderwetse papier-knipkunst.

Bovenstaande dingen kan ik nog wel redelijk verklaren. Maar hoe komt het, dat eenvoudige kranen, of muziekdoosjes, hetzelfde gevoel bij me oproepen?

En knopen, robots, klavertjes vier, oude koffers, verstelde kleden, schelpen, steentjes, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Eenvoudige, vaak alledaagse dingen, die een soort innerlijke, maar fijne snik kunnen veroorzaken.

Hebben jullie dat nou ook?


Joke Scholtalbers

Ik vind het lastig, spullen weggooien. Mijn creatieve geest ziet in alles inspiratie. De vele beurzen en steden die Joke en ik bezoeken om inhoud te geven aan ons Co-okbook, leveren altijd weer een tas vol (visite)kaartjes, cadeautjes, cd's, usb-sticks en lekkers op. Gekregen of gekocht. We worden er een beetje hebberig van.

Wie mij een beetje kent, weet dat ik dol ben op koken. En eten. Lekker eten. Het liefst vers, gezond, van het seizoen en klaargemaakt met verse kruiden. Ik heb dan ook al jaren een kruidentuin en een klein moestuintje. In de loop van de jaren wordt het deel van onze tuin, dat moestuin heet, steeds groter.
Natuurlijk past dit geheel in de trend van biologisch eten, je eigen voedsel verbouwen, en zelfvoorzienend bezig zijn. Maar ik ervaar het vooral als leuk. Ik zie het tuinieren als een creatief proces, misschien zelfs wel als iets, waar je een zekere visie voor nodig hebt. Harmen houdt zich bezig met allerlei praktische zaken, zoals spitten, zaaien, aanplanten, onkruid wieden en bemesten. Deze dingen vragen op zichzelf al om visie. Je moet nadenken over dingen als beplantingsplannen, vruchtwissels, en dergelijke.
Terwijl hij zich daar over buigt, droom ik over de heerlijke gerechten die ik van de oogst kan gaan maken. De eerste aardbeien kan ik wel rood kijken. Als in het voorjaar de eerste bloesem verschijnt aan de appelbomen, die tussen ons en de buren staan, zie ik de appels in mijn gedachten al hangen.
Ik ruik bij wijze van spreke de appeltaart al. De stoofpeertjes ben ik al aan het smoren in rode wijn, de eerste courgettes ben ik in gedachten al aan het grillen voor een heerlijke zomerse salade.
Niks is zo fijn als je tuin in lopen, hier en daar wat plukken of afsnijden, en daar dan in de keuken iets lekkers van maken. De oogst was goed deze zomer. Ik maakte vlierbloesemlimonade, tomatenjam, heerlijke risotto met courgettes en citroen, ingemaakte courgettes (want wat zijn dat er ineens veel dit jaar), verse Franse boontjes met patat, limonade van rode bessen, appeltaart, en nog veel meer.
De winter komt er aan. Langzaam aan wordt het rustiger in de tuin. Tijd om te gaan dromen over de oogst van volgend jaar!


Joke Scholtalbers

Meer inspiratie voor je moestuin vind je op ons pinboard op pinterest: moestuin

In ons trendboek, het Co-okBook, hebben wij het regelmatig over verschillende woonstijlen. Om deze verder uit te diepen zijn we een serie blogs begonnen over deze woonstijlen. Vandaag meer uitleg over de woonstijl die wij typeren als Speels. Wanneer noemen we een woonstijl zo? We proberen de verschillende vormgevingsaspecten (sfeer, vormen, materialen, en dessins) die deze stijl bepalen zo duidelijk mogelijk te omschrijven.

Sfeer
In een speelse sfeer worden producten vaak met een vette knipoog in een totaal andere context geplaatst. Daarbij kunnen kleine details uitvergroot worden, of uit hun verband worden gerukt zoals dat ook wel in stripverhalen gebeurt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het werk van Claes Oldenburg, die gebruiksvoorwerpen zoals bv. een tandenborstel uitvergroot tot een bank. Creativiteit is erg belangrijk in dit proces: je moet in staat zijn je de mogelijkheden voor te stellen, en open staan voor onorthodoxe ideeën.



Vormgeving
Binnen de vormgeving gaat het er vaak om, de kijker aan het glimlachen te krijgen, door het zien van het product. Om dit te bereiken moet de kijker even op het verkeerde been gezet worden. Dit bereikt de ontwerper bijvoorbeeld door het product de vorm van een mens of dier aan te laten nemen, door objecten extreem groot of extreem klein te maken, of door iets aan het product toe te voegen of weg te nemen waardoor er een grappig object ontstaat. De Horselamp van Moooi is hier een goed voorbeeld van.

Materialen
Qua materialen is eigenlijk alles mogelijk binnen deze sfeer. Wel worden er regelmatig gerecyclede materialen of producten toegepast, juist ook binnen een andere context. (bv een een omgekeerde kop en schotel of een plant in pot gebruiken als lampenkap)



Decoratie
Dessins kunnen vervreemdend zijn, zoals bij pop- of op art; er kunnen striptekeningen en cartoons worden gebruikt zoals bijvoorbeeld van Roy Liechtenstein. Ook worden er regelmatig kindertekeningen en kinderschrift toegepast, wat een luchtig en ongedwongen sfeer creëert en soms ook grappig of vertederend kan werken (bijvoorbeeld “koei”).


Meer inspiratie over deze woonstijl vind je op ons pinboard op pinterest: Speels

Ik doe aan hardlopen. Niet omdat ik dat het állerleukste vind om te doen maar omdat er af en toe toch iets in beweging gezet moet worden. Inmiddels is er een vast ritueel ontstaan. Nadat ik me op vrijdagochtend nog drie keer heb omgedraaid, hijs ik me in mijn hardloopkleren, zet een up-beat afspeellijst op Spotify aan en loop met mijn 'oortjes' in richting de Vecht. De eerste minuten bepaalt het lopen mijn gedachten. Zwaar. Zucht. Maar wanneer éénmaal het motortje warm is krijg ik oog voor de omgeving.
Omdat het vroeg is, staat de zon nog laag. Schittert in het water en maakt mooie slagschaduwen van grassen op het pad wat aan mijn voeten ligt. Ik zie vlinders dartelen en neerstrijken op fluitenkruid en bijen nectar zuigen uit boterbloemen. Voor ik het weet zit ik op mijn knieën in het gras om foto's te maken. Tegen de zon in ontstaan de mooiste silhouetten en met de zon mee lukt het om de kleinste details vast te leggen.



Vrijdag heb ik 6 kilometer op de teller gezet, 459 calorieën verbrand én twintig foto's aan mijn album toegevoegd. Met het zout nog op mijn huid van inspanning heb ik de foto's een filtertje gegevenen met behulp van Instagram (@studiothuis). Er komt er vast nog wel eens één voorbij in het Co-okBook...

Het was druk op de maison et objet afgelopen vrijdag. Ondanks dat het de vakdag was, en het dan over het algemeen rustiger is, vulden de paden zich al snel met allerlei nationaliteiten.
Het leek wel of iedereen er weer zin in had. Een van de thema's op het trendforum, dat verplaatst is naar hal 7, heette dan ook funt@stic. Humor, vergroten en het uit het verband trekken van dingen zijn onmisbaar in deze tijd. Ik werd er wel vrolijk van.

Zo zag ik een besnorde smiley, een ansichtkaart met haar, en meer van dergelijke 'absurd' vormgegeven dingen. Leuk was ook de nail-o-matic waar je vrolijke kleuren nagellak uit de muur kon trekken.




Dat meer mensen zich graag omringen met vrolijk makende producten, bleek ook uit de aanwezigheid van de nieuwe woonlijn van Desigual. Deze is in januari op de Heimtex gelanceerd maar was nu voor het eerst in Parijs te bewonderen.


Hebberig werd ik zelf vooral van de lampen die bij het illumination forum hingen: eenvoudige fittingen waarbij de vorm van een peertje gemaakt werd door zeepbellen die eruit kwamen. De lichteffecten die dit opleverde waren zo mooi...

Indrukken genoeg dus. Nog veel meer inspiratie vind je straks weer terug in het Co-okBook!


Joke Scholtalbers

Een eenvoudige manier van leven spreekt steeds meer mensen aan. Ze laten weg wat niet nodig is. Hierbij passen meubels zonder poespas, in sobere materialen. Noord-Europa is daarbij een grote bron van inspiratie. Er ontstaan nieuwe designklassiekers, maar ook oude worden opnieuw gewaardeerd. Daarin passen de eenvoudige houten stoelen van Arne Jacobsen, het keramiek en glas van IItala of Hoganas en misschien zelfs stukken van Ikea.



In deze sfeer uit ons trendboek voor Winter en Kerst 13|14, worden veel aaibare, zachte materialen toegepast, zoals vilt, suède, gewassen zijde en velours. De zachtheid van deze materialen wordt versterkt door bleke huid- en zandtinten. Blond hout past prachtig bij deze lichte kleuren en versterkt het noordelijke karakter van deze woonsfeer. Vormen zijn doordacht en toch eenvoudig, ze hebben weinig tot geen versiering of decoratie. Er wordt veel met kleurvlakken gespeeld, waarbij vergrijsde gele en aqua accenten en een verrassend felrood de vormen versterken en onderstrepen. In dit thema passen eenvoudige, grafische dessins waarbij geometrische vormen een grote rol spelen.


Veel producten in deze sfeer hebben een vrolijke uitstraling, doordat de simpele, grafische vormen met een knipoog worden toegepast.

Dit thema leent zich ook goed voor keramiek in de keuken. Maar zeker ook op andere plaatsen in het huis: als schaal, vaas, lamp of een grappige opbergserie.


Meer inspiratie naar aanleiding van dit blog vind je op ons pinboard op pinterest: bløckish 

Wil je meer thema's uit ons trendboek voor 2013 zien? Kijk op ons pinboard op pinterest: Co-okBook